Ze statystyk wiemy, iż codziennie w Polsce odbiera sobie życie 15 osób, z tego 12 to mężczyźni, a aż 300 osób dziennie dokonuje próby samobójczej.

Jakie komunikaty u dzieci (i u dorosłych) powinny Nas wszystkich bez wyjątku niepokoić?

- życie jest bez sensu,

- nie jestem nikomu potrzebny,

- lepiej dla wszystkich, gdyby mnie nie było,

- jestem beznadziejny, głupi, bezużyteczny,

- nikt mnie nie kocha, nikomu na mnie nie zależy,

- nikt nigdy nie zrozumie ani mnie, ani moich problemów,

- ciekawe, kto przyszedłby na mój pogrzeb?

- ludzie będą za mną tęsknić dopiero po śmierci,

- nie dam sobie już dłużej rady z tym wszystkim,

- inni się mają lepiej, są szczęśliwi,

- nic mi (w życiu) nie wychodzi,

- jestem gorszy od innych.

Presja społeczna, samotność, nieumiejętność proszenia o pomoc - to tylko niektóre czynniki prowadzące do tragedii.

Jeśli jesteście odbiorcą takich komunikatów, widzicie kryzys - reagujcie, konsultujcie.

W razie zagrożenia życia, bądź zdrowia - numer 112 bądź SOR.

Poniżej podaję alarmowe numery pomocowe:

- 116111 - telefon zaufania dla dzieci i młodzieży,

- 800080222 - całodobowa bezpłatna infolinia dla dzieci, młodzieży, rodziców, nauczycieli,

- 800121212 - dziecięcy telefon zaufania (rzecznik praw dziecka 8:15-20)

- 19288 - młodzieżowy telefon zaufania,

- 226359392 - młodzieżowy telefon zaufania do rozmów o seksie "ponton",

- 800100100 - telefon dla rodziców i nauczycieli w sprawie bezpieczeństwa dzieci,

- 800119119 - telefon zaufania dla dzieci i młodzieży towarzystwa przyjaciół dzieci.

KAŻDY(!) może być ratownikiem pierwszej pomocy emocjonalnej. Młoda osoba, której pomaga świadomy dorosły, ma szansę poczuć się lepiej. Podobnie jak w przypadku pierwszej pomocy medycznej, podjęte działania mogą uratować komuś życie, a nawet zdrowie.

Sandra Polywka-Nicze

Psycholog szkolny